Замор на материјалот

Романот го опишува патот до Европа на двајца браќа од неименувана земја зафатена со војна. Нивните патишта наеднаш се разделуваат и секој продолжува на своја рака, без мапа, без врски, без контакти. Го следиме сложениот и болен пат кон север и истовремено со тоаво книгата читаме за Европа видена однадвор. Европа, која потсетува на голема машина што работи. Единственото што стои наспроти таа машина е ранливото човечко тело. Тело на искоренет човек сведен на проблем, на статистички податок, на материјал.

Книгата е фасцинантен, емпатичен гест во кој Европа се трансформира од сон за рајот во нехумано, анархично место. Гест што ни се спротивставува среде нашата удобност.