Во Тага и меланхолија Фројд дава свои мислења и за стравот од инцест, за војната и смртта и за минливоста, а исто така, дава и нови начини на размислување за структурата на умот, нашите односи со другите и како ја процесираме загубата. Тој објаснува дека тагата и меланхолијата се два различни одговори на загубата. Кога тагува, едно лице жали за загуба на сакан предмет и тој процес се одвива свесно. При меланхолијата, се жали за загуба што човекот не е во состојба да ја разбере или идентификува, па затоа овој процес е сместен во потсвеста. Тагата се смета за здрав и природен процес на тагување за загуба, додека меланхолија се смета за патолошка. За многу луѓе ова е книгата што ја претстави „модерната“ психоанализа.