Четирите ѕида од твојата соба. не се:ни исток ни западни север ни југ.
Страните на светотсе сечат со бесконечност!
Свежа поезија, како летен дожд што доаѓа по долга суша. Храбри стихови полни со значења, посветени на сите деца на ѕвездите чии скутови се пристаниште за бури. Дури и таму каде што е натопена со меланхолија, песната е смело устремена кон нови хоризонти што чекаат да бидат припитомени. Виолета Танчева-Златева